نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی چنگ در پرده…

ز باغ‌ ای باغبان ما را همی بوی بهار آید کلید باغ ما را ده که فردامان به کار آید کلید باغ را فردا هزاران خواستار آید تو لختی صبر کن چندان که قمری بر چنار آید چو اندر باغ…

دوباره آمد از راه بهار سبز و زیبا جوانه زد درختان در ده کوچک ما پروانه ‏های رنگی می‏رقصند روی گل ها در دشت و در بیابان در باغ های زیبا مادربزرگ خوبم دوباره سفره چیده هفت سین سفره گوید…

 چند گویی که چو هنگام بهار آید گل بیارید و بادام به بار آید روی بستان را چون چهره ی دلبندان از شکوفه رخ و از سبزه عذار آید این چنین بیهوده ای نیز مگو با من که مرا از…