یارب بریز شهد عبادت به کام ما

شهد عبادت

یارب بریز شهد عبادت به کام ما

ما را زما مگیر به وقت قیام ما

تکبیر چون کنیم مجال سوی مده

در دیده بصیرت والا مقام ما

ابلیس را به بسمله، بسمل کن و بریز

زامّ الکتاب جام طهوری به کام ما

وقت رکوع مستی ما را زیاده کن

درسجده‌ساز، ذروه اعلی مقام ما

وقت قنوت، ذرّه‌ای از ما به ماممان

خود گوی و خود شنو ز لب ما پیام ما

در لجّه شهود شهادت غریق کن

زا ما بگیر مایی ما در سلام ما

هستی ز هر تمام،‌ خدایا تمامتر

شاید اگر تمام کنی ناتمام ما

فیض است و ذوق بندگی و عشق و معرفت

خالی مباد یک دم از این شهد کام ما

یارب تهی مکن زمی عشق جام ما

از معرفت بریز شرابی به کام ما

از بهر بندگیت به دنیا فتاده‌ایم

ای بند گیت دانه ودنیات دام ما

چون بندگی نباشد از زندگی چه سود؟

از باده چون تهی است، چه حاصل ز جام ما؟

با تو حلال و بی تو رام است عیشها

یارب حلال ساز به لطفت حرام ما

این جام دل که بهر شراب محبّت است

بشکست نارسیده شرابی به کام ما

رفتیم ناچشیده شرابی ز جام عشق

در حسرت شراب تو شد خاک، جام ما

ازصدق بندگیت به دل دانه‌ای فکن

شاید که عشق و معرفت آید به دام ما

بی‌صدق بندگی، نرسد معرفت به کام

بی‌ذوق معرفت، نشود عشق حرام ما

از بندگی به معرفت و معرفت به عشق

دل می‌نواز تا که شود پخته خام ما