مرتبط با این مطلب
نایت ملودی » سلامت » نادرستی‌های اخلاقی تندخویی و بداخلاقی

نادرستی‌های اخلاقی تندخویی و بداخلاقی

همان قدر که تندخویی، خشونت و بداخلاقی اطرافیان انسان را می‌رنجاند و آن‌ها را تنها و بی‌کس می‌گذارد، خوش‌اخلاقی، نرم‌خویی و رفتار ملایم، موقعیت و جایگاه انسان را در نزد مردم بالا می‌برد و موجب ازدیاد مهر و محبت و سبب کثرت دوست و رفیق می‌شود…

قرآن به پیامبر فرمان می‌دهد که سایه مهر و محبتش را بر سر مومنان و پیروانش بگستراند. سوره شعرا آیه ۲۱۵

بدترین مردم کسی است که مردم را دشمن می‌دارد و مردم نیز او را دشمن می‌دارند، هیچ لغزش و گناهی را نمی‌بخشد و پوزش و عذر کسی را نمی‌پذیرد.

امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرماید: “با مردم نرم‌خو و خوش‌رفتار باشید که آن درختی که نرم‌تر و شاداب‌تر است شاخه‌هایی انبوه‌تر و پربارتر دارد.”

دروغ‌گویی‌
دروغ‌گویی معمولا برخاسته از: ۱- دشمنی، ۲- حسد،‌۳- غضب، ۴- پول دوستی، ۵- طمع،  ۶- عادت همیشگی است.
کسانی که به آیات خداوند ایمان ندارند، دروغ می‌گویند. سوره نحل آیه ۱۰۵
… خداوند هرگز دروغ‌گویان را هدایت نمی‌کند. سوره زمر آیه ۳

در بعضی از روایات تعبیرات بسیار عجیبی در رابطه با دروغ‌ بیان شد که به برخی از آن‌ها اشاره‌ای گذرا می‌کنیم.

۱- دروغ خیانت است.
۲- دروغ بدترین سخن‌هاست.
۳- دروغ بزرگ‌ترین گناه است.
۴- دروغ راهی به سوی آتش است.
۵- دروغ بدترین اخلاق است.
۶- دروغ نابودکننده ایمان است.
۷- دروغ موجب روسیاهی است.
۸- دروغ آبرو را می‌برد.

در روایات، دروغ حتی از روی شوخی و مزاح، برای خنداندن و سرگرم کردن دیگران و حتی دروغ کوچک که به نظر بی‌اهمیت می‌آید، به شدت نهی شده است.

برای این که مومن گرفتار دروغ نشود حتی از بیان هر مطلبی که شنیده و به صحت آن پی نبرده، او را منع کرده‌اند.

درمان و علاج دروغ‌گویی
۱- در “آیات و روایاتی که از معصومین” نقل شده، اندیشه کند.

۲- همیشه در نظر داشته باشد که ممکن است دروغ او به نوعی رو شود و آبرویش بریزد.

۳- همین که خواست حرف دروغی بزند، سکوت کرده و سعی کند آن کلام را بر زبان جاری نسازد.

۴- با افرادی که به نوعی به دروغ‌گویی عادت کرده‌اند کم‌تر نشست و برخاست داشته باشد.

۵- همیشه به این فکر کند که راستگو، قدرتمند است و دروغگو، عاجز و ناتوان. چون فردی دروغ می‌گوید که از حقیقت وحشت دارد، پس شجاعت در راستی است.

با افرادی که به نوعی به دروغ‌گویی عادت کرده‌اند کم‌تر نشست و برخاست داشته باشید

 

غیبت
غیبت یعنی سخن گفتن در غیاب دیگری، به گونه‌ای که اگر آن سخن را بشنود، ناراحت شود.

غیبت تنها به گفتن نیست بلکه اگر با ایما و اشاره هم نقص دیگران اعلام شود، غیبت محسوب می‌گردد.

غیبت هم چنین شامل هر صفتی می‌شود، خواه آن صفت خوب باشد و یا بد.

پس ملاک غیبت این است که هر حرفی که شخصی پشت سر فردی دیگر بزند و او از این امر ناراحت شود آن غیبت است.

در قرآن کریم در ادامه همان آیه می‌فرماید: “آیا دوست می‌دارید یکی از شما بخورد گوشت برادر مرده خویش را، پس اکراه دارید.”

خداوند در قرآن می‌فرماید: “ای اهل ایمان از سوءظن زیاد پرهیز کنید، چرا که برخی از سوءظن‌ها گناه است و تجسس در امور دیگران نکنید.”

البته ممکن است کسی که غیبت می‌کند در جواب اعتراض شنوندگان بگوید: “من که از او نمی‌ترسم، جلویش هم می‌گویم، مگر او این عیب را ندارد. به این فرد باید گفت: اگر این عیب در فرد نباشد، تو تهمت زده‌ای و گناه تهمت بالاتر است.”

در نهایت باید گفت: “غیبت‌کننده از ترسوترین آدم‌هاست چرا که وقتی فرد حضور ندارد و نمی‌تواند از خود دفاع کند، پشت سر او حرف می‌زند.”

علاج و درمان غیبت
تنها راه معالجه غیبت آن است که فرد غیبت‌کننده قبل از غیبت کردن به امور زیر فکر کند:

۱- یادآوری خشم خداوند و میزان زشتی عمل او.

۲- دوری جستن از کنجکاوی بی‌مورد در مورد امور شخصی دیگران.

۳- به دیگران با حسن ظن برخورد کردن و مردم را اکثرا خوب دانستن.

۴- یادآوری شرمندگی غیبت‌کننده وقتی همان حرف به نوعی به اطلاع غیبت‌شونده رسانده شود.

۵- اعتقاد به این امر که فرد ترسو غیبت می‌کند و فرد شجاع آن‌قدر جرات دارد که رو به رو حرف بزند.

۶- اندیشه در اثرات نامطلوب این رفتار در رفتار دیگران با او.

نظرات
نام و نام خانوادگی  
آدرس ایمیل  
آدرس سایت