در ابتدا خلاصه ای از سلسله ی قاجاریان:
قاجار(قجر)، قاجاریه یا قاجاریان نام دودمانی است که از حدود سال ۱۱۷۴ تا ۱۳۰۴ بر ایران فرمان راندند. بنیانگذار این سلسله آقامحمدخان است که در تشابه با دولت عثمانی، سیستم خلافتی بنا نهاد و در سال ۱۱۷۴، تهران را دارالخلافه اعلام کرد. آخرین پادشاه قاجار احمدشاه است که در سال ۱۳۰۴ برکنار شد و رضاشاه پهلوی جای او را گرفت.
سردودمان قاجاریه مربوط به یکی از طایفههای ترک اغوز به نام ایل قاجار بود که بر اثر یورش مغول از آسیای میانه به ایران آمدند. آنان ابتدا در پیرامون ارمنستان ساکن شدند. ایشان تبار خود را به کسی به نام قاجار نویان میرساندند که از سرداران چنگیز بود. ایل قاجار به دلیل کمکهای بزرگی که به دربار صفوی مینمود، قدرت بیشتری یافت. شاه عباس بزرگ یک دسته از آنان را در استرآباد (گرگان امروزی) ساکن کرد.
اولین انسجام ایران به شکل امروزی در زمان قاجار اتفاق افتاد و کشور مدرن ایران به صورت رسمی تشکیل شد. دوران قاجار مصادف بود با دوران استعمار و جهانگشایی امپراطوری های مدرن. در این دوران ایران درگیر جنگهای متعددی شد و سالها مقابل روس ها و انگلیسی ها مقاومت کرد. با اینکه ایران در دوران قاجار بر خلاف کشورهای منطقه هرگز مستعمره نشد ولی بخشهایی از خاک خود را در این جنگ ها بهویژه با روسیه از دست داد.
خاندان قاجار از خاندانهای بزرگ ایران است. اعضای این خاندان از نوادگان پسری شاهزادگان قاجار هستند. پس از اجباری شدن نام خانوادگی و شناسنامه در دورهٔ رضا شاه، هرکدام از شاخه های این خانواده نامی انتخاب کردند که اغلب برگرفته از نام یا لقب شاهزاده ای بود که نسب خود را به او می رساندند. اکنون بسیاری از نوادگان قاجار در ایران، جمهوری آذربایجان، اروپا و آمریکا زندگی می کنند.
چهل سال پس از اولین عکس تاریخ که در سال ۱۸۲۶ “ژوزف نیسه فور نیپس” هشت ساعت برای ثبت آن وقت صرف کرد، یعنی در سال ۱۸۷۲ اولین عکس رنگی تاریخ گرفته شد؛ اما تا نزدیک به ۶۰ سال پس از آن هم عکاسی رنگی عمومیت نیافت و عکاسان از روش های مختلف برای رسیدن به عکس رنگی استفاده می کردند.
شاید اولین راهی که عکاسان برای رسیدن به عکس رنگی به فکرشان می رسید رنگ کردن عکس پس از ظهور آن بود، اقدامی که به رنگ های خاص با قابلیت ماندگاری زیاد نیاز داشت.
آنها در این روش عکس را ظاهر می کردند و سپس با دقت فراروان و گاه به قلم نقاشی چیره دست آن را مطابق واقعیت و گاه به رنگی که می خواستند در می آوردند. این روش در بین عکاسان و مجموعه داران عکس در ایران عصر قاجار هم رواج داشت و آنها کپی های متعدد از یک عکس را با رنگ های متنوع رنگ آمیزی می کردند. البته باید تاکید کرد که در ایران همیشه عکاسان دست به این اقدام نمی زدند بلکه هر کسی که دستی در نقاشی داشت و کپی از یک عکس می توانست عکس را رنگ کند.
از همین رو امروزه در موزه های مختلف عکس های بی شماری از عکاسان قاجاری وجود دارد که یک نسخه از آن رنگی و نسخه دیگر سیاه و سفید است. عکس های زیر که بعضا به نقاشی شبیه تر است تا عکس و در آرشیو نشنال جئوگرافی و سایت موزه بریتانیا نگهداری می شود از همین سنخ است. عکس هایی مربوط به دهه ۱۲۹۰ از عکاسی نامعلوم که بعضا نسخه های سیاه سفید و اصلی آن پیش از این دیده شده است اما نسخه رنگی آن هم جذابیت خاص خود را دارد. در عکس های زیر نمونهای وجود دارد که برای آشنایی با روش رنگ کردن عکس جالب توجه است؛ دخترانی که در کنار یک درخت ایستاده اند و آستین یکی از آنها به رنگ آبی درآمده است اما به دلیل نامعلوم بقیه عکس رنگ نشده است.