هیپنوتیزم چه تاثیری بر سلامت بدن دارد

هیپنوتیزم
هیپنوتیزم که مشتق از کلمه هیپوز یونانی است و معنی خواب می دهد، در واقع خواب نیست بلکه حالت خواب گونه ای است که باید آن را حالتی از حالات و اطوار روان آدمی بشمار آورد.

هیپنوتیزم

این علم از قدیم الایام در جوامع بشری مطرح بوده و بنحوی مورد استفاده افراد بشری قرار می گرفته ولی همواره در پرده ابهام باقی ماند. اما تا زمان دکتر مسمر که این فن تحت عنوان مغناطیس و سپس مانیه تیسم در جهان دانش راه پیدا کرد.
در قرون وسطی نیز مجالس هیپنوتیزم تشکیل میشده و پزشکان و ستاره شناسان بوسیله آهن ربا معالجاتی انجام می دادند. آنها معتقد بودند اگر آهن ربا را چنان که شاید و باید روی موضعی که درد می کند ببندند، درد را بهبود می بخشد.
بعدها مسمر برای اینکه نیروی آهنربای بیشتری را در یکجا جمع کند تا بیماران بیشتری را معالجه کند. یک حوض چوبی ساخت که درون حوض بطریهای پر از آب مغناطیس قرار می داد و بیماران در اطراف این حوض می نشستند و سیمهای مغناطیس شده را بدست می گرفتند و مسمر با یک میله آهنی در حالیکه چشمان خود را به چشمان بیماران دوخته بود آن میله را در بالای سر و اطراف بدن آنها حرکت می داد و بیماران یکی پس از دیگری دچار ارتعاش و هیجان می شدند که به این حال بحران می گفتند و پس از گذشت این بحران بود که بعضی از بیماران بطور موقت و بعضی دیگر بطور دائم معالجه می شدند.
مسمر بعدها به این نتیجه رسید که تمامی کائنات را امواجی فراگرفته که این امواج در انسان نیز به وفور یافت می شود و اگر این امواج از جسم انسانی به جسم انسان دیگر منتقل شود می تواند از بسیاری از امراض را درمان کند.
مسمر در عمل درمان به تجربیاتی دست پیدا کرد که تا کنون به قوت خود باقیست
۱٫ استعداد برخی برای مانیه تیسم بیشتر وعده دیگر کمتر است.
۲٫ نیروی مانیه تیسم در حال دسته جمعی خیلی بیشتر از هنگامی است که یکنفر به تنهایی مانیه تیسم می شود.
۳٫ مانیه تیسم تنها آن دسته از بیماریهارا معالجه می کند که امروزه بیماریهای روان – تنی یا عصبی – روان می گویند.
کرارا اتفاق می افتاد که دکتر مسمر در حالیکه مشغول معالجه بیماران بود و بوسیله پاسهای مانیه تیک می خواست در آنها تولید بحران نماید و یا هنگامی که چشمان خود را به چشمان آنها می دوخت بیماران سست می شدند و پلکها را می بستند و بدون اراده به خواب می رفتند.
از جمله کسانی که از فن هیپنوتیزم در اعمال پزشکی بهره فراوان گرفت دکتر جیمز اسدیل بود که در هندوستان به جراحی مشغول بود چون در آن ایام داروی بیهوشی وجود نداشت او برای انجام جراحیها از هیپنوتیزم برای بیهوشی بهره می گرفت.
شارکو یکی از پی شناسان معروف فرانسه که درباره هیستری و هیپنوز مشغول تحقیق بود و معتقد بود که ایندو بیماری با هم مشابهت دارند وی معتقد بود بیماری هیستری علت ارگانیک یا عضوی ندارد بلکه علت روحی و داخلی دارد، لذا بوسیله هیپنوتیزم این بیماران را شفا می داد. دوران شارکو عصر طلایی هیپنوتیزم در فرانسه نامیده می شود، زیرا در این دوره کلیه پزشکان مجذوب علم هیپنوتیزم بوده و از آن استفاده می کردند و دانشکده پزشکی فرانسه هیپنوتیزم و کابرد آن را به رسمیت شناخته بود.
عامل موفقیت در زمینه هیپنوتیزم جملات و کلماتی که هیپنوتیزور بیان می کند نیست، بلکه عامل مهم، پذیرش این مطالب و قبول آنها توسط ذهن خود سوژه است. در واقع هنر هیپنوتیزور ایجاد تمرکز و هماهنگی در کارهای سوژه می باشد.
دکتر زیگموند فروید پایه گذار مکتب پسیکانالیز (روانکاوی) برای تکمیل مطالعات خود و استفاده از تصمیم شارکو از وین به فرانسه رفت و بعد از چند ماه مطالعه و تحقیق به وین بازگشت و نظر داد که بوسیله هیپنوتیزم می توان عوارض حمله هیستریک را رفع و یا ایجاد کرد و همچنین معتقد بود که ارزش درمانی هیپنوتیزم نامحدود نیست زیرا اولا هم بسهولت هیپنوتیزم نمی شوند، ثانیا تلقینات در حال هیپنوتیزم محدود به زمان کوتاهی است. لذا فروید هیپنوتیزم را ترک کرده و پسیکانالیز روی می آورد.
دکتر کارلو مارچزی از دانشمندان بزرگ و جهانی هیپنوتیزم است. او هیپنوتیزم را بعنوان یکی از روشهای جاری معالجات همراه با ازدیاد ادراک خارق العاده حواس می داند و چون این ادراک در رابطه با دنیای ناخودآگاه است پس مکانیزم هیپنوز نیز مربوط به سازمان ناخودآگاهی است و حزاب یکی از حالاتی است که در حال تمرکز یا همان هیپنوز به معمول تلقین می شود.
در خصوص ماهیت هیپنوتیزم و چگونگی پدید آمدن این حالت در اشخاص از طرف دانشمندان و متخصصین این فن نظریاتی ابراز گردیده که اجمالا به بررسی برخی از آنها می پردازیم.
عده ای معتقدند که عامل اصلی در پیدایش حالت هیپنوز تلقین است و تلقین موجب پیدایش تغییراتی در فکر و اعمال و رفتار شخص می گردد. بعبارت دیگر هیپنوتیزم حاصل اتفاقات ممتد «معمول» می باشد.
در قدیم الایام که هر پدیده طبیعی و روانی را بعلت عدم درک صحیح از علت و عوامل آن به ماوراءالطبیعه نسبت می دادند، هیپنوتیزم کنندگان را نیز موجوداتی استثنائی دانسته و معتقد بودند که آنان با موجودات و نیروهای ماورائی در ارتباط بوده و از آنها کسب قدرت و نیرو می کنند و هرکسی را یارای این کار نیست.
امروزه دیگر کسی نیست که نداند تقریبا همه قادرند با مختصر تمرین عملی خود و دیگران را هیپنوتیزم نمایند، مشروط بر اینکه خود در کمال سلامت و نشاط بوده و ضمن تسلط بر اوضاع، اثر مطلوبی نیز روی سوژه داشته باشیم.
برای موفقیت در هیپنوتیزم، داشتن علاقه واقعی به این فن، اعتماد به نفس، قدرت تلقین، اجرای انواع پاسها و نگاه ثابت (نگاه خیره و مستقیم، ایجاد تمرکز فکر می کند) لازم و ضروری است.
چه کسانی بهتر و زودتر هیپنوتیزم می شوند؟
در این باره تحقیقات مفصلی انجام شده و به نتایجی بشرح ذیل رسیده اند:
o نوجوانان بهتر از اشخاص مسن هیپنوتیزم می شوند.
o خانمها و بخصوص دختران نوجوان بهتر و بیشتر هیپنوتیزم می شوند. زیرا خانمها نسبت به آقایان استعداد تلقین پذیری بیشتری دارند و حساس تر از آقایان هستند.
o اشخاص سالم و باهوش که دارای حواس جمع و متمرکز می باشند بخوبی هیپنوتیزم خواهند شد.
ما به هنگام هیپنوتیزم بطور کلی با سه دسته افراد مواجهیم:
۱) اشخاص سالم و باهوش و یا کسانی که دارای هوش متوسطی هستند.
۲) بیماران روانی یا کسانی که دچار ناراحتیهای عصبی هستند.
۳) اشخاص کودن و کم هوش
اشخاص کودن وکم هوش اشخاصی را که دارای اختلالات عصبی و بیماریهای شدید روانی هستند (روان پریشها) نمیتوان هیپنوتیزم کرد. اما اشخاص سالم و باهوش که دارای حواس جمع و متمرکز هستند هیپنوتیزم خواهند شد.
هیپنوتیزم چه فایده هایی دارد؟
آنچه از فواید هیپنوتیزم می توان گفت صرفا عملیات اجرایی نیست بلکه بیشتر عملیات درمانی مربوط به بیماریهای عصبی – روانی یا روان تنی می باشد که از طریق هیپنوتیزم خاص درمان می باشد.
چه بیماریهای از طریق هیپنوتیزم قابل درمان می باشد؟
علاوه بر اعمال جراحی نظیر سزارین – زایمان بدون درد – عمل فک و کشیدن دندان، می توان اختلالات روانی، سردرد، تنگی نفس، شب ادراری، بیخوابی، لکنت زبان، سرفه های عصبی، نگرانی و اندوه، برخی ناراحتیهای قلبی، ترس، اضطراب، آشفتگی و … را که فشار روانی داشته باشد را درمان کرد.
اثر تلقین بر روی افراد:
حرف و تلقین مانند داروها بر روی اعضاء بدن اثر می کند به این ترتیب که تلقین از راه اعصاب غدد مترشحه داخلی را تحریک کرده و در نتیجه هورمونهایی تولید می شود که شخص را بیمار یا معالجه می کنند.
اثر هیپنوتیزم در خلق و خوی و احساسات:
جمعی از دانشمندان، آزمایشات و تحقیقات مفصلی انجام داده و تقریبا همه آنها به این نتیجه رسیده اند که : خلق و خوی و احساسات و عواطف اشخاص تحت تاثیر هیپنوتیزم قرار گرفته و تغییر می یابند. همانطور که عواطف و احساسات مختلف را از طریق هیپنوتیزم می توان در شخص بوجود آورد، همانگونه نیز عواطف و خلق و خویهای منفی و مزاحم را می توان بوسیله هیپنوتیزم از بین برد و این اثرات نسبت مستقیمی با میزان تلقین پذیری و تعداد دفعات هیپنوتیزم دارد.
اثرات ناشی از تلقین نیز بستگی به طرز تلقین دارد. ممکن است خاصیت بعضی از تلقینات بنحوی باشد که در سوژه اثر نداشته و یا کم اثر باشد، پس عبارات تلقین باید بگونه ای انتخاب شود که با حالات روانی خواب شونده مطابقت داشته باشد.
بیماریهای روان تنی:
چنانچه بخواهیم از هیپنوتیزم برای درمان بعضی بیماریها استفاده کنیم باید در جلسه اول درمانگر ابتدا در بیمار تمرکز فکر بوجود آورد و سپس رابطه بیمار را با خودش قطع کند و بعد رابطه حسنه ای بین خود و بیمار برقرار نماید.
روان پریشی:
در روان پریشها دقت و حافظه و تمام پدیده های عالی مغز کم و بیش دچار بی نظمی و پریشانی می شود و بیمار بصورت انسانی غیر اجتماعی و بی اعتنا نسبت به درون و بیرون خود در می آید. بعضی از روان پریشیها علت عضوی دارند مانند وارد شدن ضربه ای به سر یا عفونتها، کمبودهای غذایی و ویتامینها، مسمومیتها، افراط در الکل و … و مسلم است که این گونه بیماریها با هیپنوتیزم قابل معالجه نیست زیرا بیمار فاقد آگاهی و توجه و دقت است.
نورزها:
این دسته از بیماریهای روانی به عاطفه و احساس و اخلاق و عادات اجتماعی زن آسیب می رساند و شخص را بی موازنه و نا متعادل می کند.
نورزها از جمله بیماریهای روانی هستند که هیپنوتیزم اثر قابل توجهی در درمان آنها دارد. هیپنوتیزم وسیله نیرومندی برای از بین بردن غم و اندوه و نگرانی و ایجاد نشاط و شادمانی است.
هیپنوتیزم می تواند قدرت تفکر و حافظه را تقویت کند و شخص قادر به بهره وری بیشتر از قدرت مغز می گردد.
هرگاه فردی را چند بار به مدتی طولانی بخواب هیپنوتیزم ببریم اعصاب او به این نوع خواب عادت کرده و در دفعات بعد زودتر بخواب می رود ولی در عوض قدرت تلقین پذیری او کمتر می شود بهمین دلیل اگر خواب کردن بقصد درمان باشد باید بیمار را دیرتر و با فاصله بخواب برد. هرچه خواب عمیق تر باشد القاء پذیری او بیشتر خواهد بود، بهمین جهت برای درمان بیماریهای عمیق روحی عامل باید بتواند با بهره گیری از مهارت خود بیمار را بخواب خیلی عمیق فرو ببرد و از طریق سایکوانالیز بیماری او را کشف و درمان نماید. از موارد دیگر استفاده از هیپنوتیزم ، فرار از پزشک و دندانپزشک بدلیل ترس از درد، کنترل استرس پیش از جراحی و زایمان، کنترل شب ادراری کودکان، بهبود کارایی درسی و حافظه، بهبود کارایی ورزشی در ورزشهای رقابتی و درمان فوبیاها ( ترسهای مرضی مثل ترس از پرواز، ترس از تاریکی، حیوانات، بلندی، بیمارستان و …) است. در واقع هیپنوتیزم راه درمان بسیاری از بیماریهای روانی را کوتاه می کند مشروط بر این که درمان بدست یک «عامل ماهر» انجام گیرد.
در اولین دیدار با هیپنوتراپیست (درمانگر هیپنوتیزی) درمانگر با فرد درباره معنای هیپنوتیزم و علت مراجعه و اینکه آیا هیپنوتیزم برای حل مشکل شما کارآمد هست یا نه، بحث میکند. اگر هم درمانگر و هم شما به این نتیجه رسیدید که هیپنوتیزم، برای حل مشکل شما ارزشمند است، درمانگر چند تست مختصر در مورد قابلیت فرد برای هیپنوتیزم، برای حل مشکل شما ارزشمند است، درمانگر چند تست مختصر در مورد قابلیت فرد برای هیپنوتیزم ، قابلیت فرد برای ریلکس شدن و آرمیدگی و مهارتهای تجسمی شما بعمل می آورد. سپس درمانگر اولین جلسه ریلکس شدن بدنی کاهل (شل کردن پیشرونده عضلات) و تمرین هیپنوتیزم را اجرا می کند.
( در جلسه درمان هیپنوتیزمی حتما باید علاوه بر پزشک و بیمار فرد مورد اعتماد بیمار نیز حضور داشته باشد تا بیمار احساس راحتی کامل کند و مطمئن باشد از او سئوال بی ارتباطی بعمل نمی آید چون وجود چنین دغدغه ای خصوصا با توجه به انبوده سوء تفاهمات در مورد هیپنوتیزم مانع ریلاکس شدن کامل بیمار است.
طی اولین جلسه بسته به تکنیک استفاده شده از سوی درمانگر شما ممکن است احساس سبکی بیش از مانند احساس بی وزنی و شناوری یا سنگینی و شل بودن در پاها و احساس راحتی و آرمیدگی کامل کنید و همه این احساسها به معنی قرار گرفتن شما در حالت هیپنوتیزم است. درمان هیپنوتیزمی وسیله ای است که با آن شخص می تواند نگاه تازه ای به خود پیدا کند، به جنبه های مثبت زندگی توجه کند ( که همیشه میتوان تعدادی از آنها را یافت ) و بر اساس آنها زندگی را بنا کند. درمان موفق نیاز به رضایت و همکاری بیمار دارد.