با بیماری ابولا آشنا شوید

بیماری ویروس ابولا (EVD)، که قبلا به عنوان تب خونریزی دهنده ابولا شناخته می شود، یک بیماری وخیم که اغلب منجر به مرگ در انسان می­شود.

· شیوع بیماری ویروس ابولا همراه با میزان کشندگی بیش از ۹۰٪است.

· شیوع ابولا در درجه اول در روستاها دوراز مرکز و غرب آفریقا، در نزدیکی جنگلهای انبوه مناطق گرمسیری رخ می دهد.

· این ویروس به مردم از حیوانات وحشی منتقل و سرایت آن در جمعیت انسانی از طریق انتقال از انسان به انسان است.

خفاش میوه از خانواده Pteropodidae به عنوان میزبان طبیعی ویروس ابولا در نظر گرفته می­شود.

· بیماران بد حال به مراقبت های حمایتی ویژه نیاز دارند. هیچ درمان خاص معتبر و یا واکسن برای استفاده در افراد یا حیوانات وجود ندارد.

ابولا اولین بار در سال ۱۹۷۶به طور همزمان در ۲ مورد از شیوع این بیماری در زئیر و سودان ودر Yambuku جمهوری دموکراتیک کنگو شناسایی شد. بعدا در یک روستای واقع در نزدیکی رودخانه ابولا پیدا شد ، که از آنجا به این نام خوانده شد.

گونه Ebolavirus یکی از سه اعضای خانواده فیلوویریده (filovirus) است که همراه با نوع Marburgvirus و نوع Cuevavirus می­باشد. گونه Ebolavirus شامل پنج نوع متفاوت Zaire ، Taï Forest، Sudan، Reston ، Bundibugyo است. انواع ویروس Sudan ، Zaire ، Bundibugyo با شیوه زیاد بیماری ویروس ابولا در افریقا همراه بوده در حالیکه انواع Reston و Taï Forest شیوه ندارند. گونه Reston که در فیلیپین و جمهوری خلق چین می تواند انسان ها را آلوده کند اما هیچ بیماری یا مرگ در انسان از این گونه ها تا به امروز گزارش نشده است.

انتقال بیماری:

ابولا از طریق تماس نزدیک با خون، ترشحات، ارگان و یا سایر مایعات بدن حیوانات آلوده در افراد انسانی منتقل می­شود.در آفریقا عفونت از طریق دست زدن به شامپانزه ، گوریل، خفاش میوه، میمون، بز کوهی جنگل و خارپشت آلوده و بیمار یا مرده و یا در جنگل انبوه ثبت شده است. گسترش ابولا در جامعه از طریق انتقال انسان به انسان رخ می­دهد. عفونت ناشی از تماس مستقیم ( پوست گسسته یا ​​غشای مخاطی) از طریق خون، ترشحات، ارگان و یا سایر مایعات بدن افراد آلوده بوده و تماس غیر مستقیم شامل محیط آلوده با این مایعات می­باشد. مراسم کفن و دفن که در آن عزاداران تماس مستقیم با بدن فرد متوفی دارند نیز می تواند نقش مهمی در انتقال ابولا بازی کند. مردانی که از این بیماری بهبود یافته اند پس از بهبودی از بیماری تا بیش از هفت هفته میتوانند انتقال ویروس از طریق مایع منی خود را داشته باشند.

مراقبین بهداشتی و درمانی مکررا در حین درمان بیماران مشکوک یا تائید شده آلوده به این بیماری می­شوند.این معمولا از طریق تماس نزدیک با بیماران زمانیکه احتیاطات کنترلی بخوبی عمل نمی­شود رخ میدهد.

در میان کارگران در تماس با میمون یا خوک آلوده به Reston ebolavirus چندین عفونت بدون علایم بالینی ثبت شده است. بنابراین، به نظر می رسد Reston ebolavirus کمتر قادر به ایجاد بیماری در انسان نسبت به سایر گونه های ابولااست.

با این حال، تنها شواهد موجود در دسترس از مردان بزرگسال سالم بدست میآید. این امر می تواند استدلال اولیه اثرات بهداشتی از این ویروس را به تمام گروه های جامعه، از جمله افراد در معرض خطر ایمنی، افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای، زنان باردار و کودکانرا توجیه کند. قبل از نتیجه گیری قطعی در مورد بیماری زایی وشیوع این ویروس باید مطالعات بیشتر صورت پذیرد.

بیماری ویروس ابولا یک بیماری ویروسی حاد اغلب با شروع ناگهانی تب، ضعف شدید، درد عضلانی، سردرد و گلودرد مشخص می شود. این علایم همراه با استفراغ، اسهال، بثورات پوستی، اختلال عملکرد کلیه و کبد بوده و در بعضی موارد خونریزی داخلی و خارجی دیده می­شود. یافته های آزمایشگاهی شامل کاهش در تعداد شمارش گلبولهای سفید و پلاکت های و افزایش آنزیم های کبدی می­باشد. افراد تا زمانی که در خون و ترشحات خود ویروس دارند عفونی هستند. ویروس ابولا ۶۱ روز پس از شروع بیماری در مردی که در آزمایشگاه آلوده شده بوده در مایع منی او استخراج شد. دوره کمون این بیماری یعنی از زمان آلودگی بااین عفونت تا بروز شروع علایم از ۲ تا ۲۱ روز است.

موارد مشکوک:

· تب بالای ۳۸٫۶ درجه

· علاوه بر داشتن تب، داشتن علایمی از قبیل سردرد شدید، درد عضلانی، تهوع و استفراغ، اسهال، درد شکم ، خونریزی بدون دلیل

·سه هفته قبل ازشروع علایم داشتن تماس با ترشحات بدن یا خون فرد بیمار یا مشکوک، سابقه سکونت یا مسافرت به محیطی که انتقال ابولا فعال است، تماس نزدیک با خفاش و جوندگان و پستانداران بومی

تشخیص:

سایر بیماری هایی که باید قبل از تشخیص بیماری ویروس ابولا تشخیص افتراقی داد شامل: مالاریا، تب حصبه، شیگلا، وبا، لپتوسپیروز، طاعون، ریکتزیوزها ، تب راجعه ، مننژیت، هپاتیت وسایر تب های خونریزی دهنده ویروسی است.

عفونت ویروس ابولا را در آزمایشگاه می توان از طریق انواع مختلفی تست های تشخیص زیر تشخیص قطعی داد:

· v Antibody-capture enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)

· v Antigen detection tests

· v Serum neutralization test

· v Reverse transcriptase polymerase chain reaction (RT-PCR) assay

· v Electron microscopy

· v Virus isolation by cell culture

نمونه های بیماران در معرض خطر شدید biohazard شدید باید تحت حداکثر شرایط مهار بیولوژیکی انجام شده باشد.

واکسیناسیون و درمان: واکسن معتبر در دسترس نیست. چندین واکسن در حال آزمایش است، اما هیچکدام برای استفاده بالینی

نمی باشد. بیماران بدحال به مراقبت های حمایتی ویژه نیاز دارند. بیماران اغلب دچار کم آبی بوده نیاز به مایع درمانی خوراکی با محلول های حاوی الکترولیت ها و یا مایعات داخل وریدی هستند. درمان خاصی برای این بیماری نبوده ودرمان های جدید در حال بررسی است.حفظ وضعیت اکسیژناسیون بیمار و فشار خون اولازم است. کنترل و درمان بیمار ازنظر عوارض بیماری عفونی نیز جزء درمان است.

در آفریقا، خفاش میوه، به ویژه گونه از جنس Hypsignathus monstrosus، franqueti Epomops و torquata Myonycteris که ممکن است برای ویروس ابولامیزبان طبیعی در نظر گرفته شود. در نتیجه توزیع جغرافیایی ویروس ابولا ممکن است با طیف وسیعی از خفاش میوه همپوشانی داشته باشد.

پیشگیری و کنترل:

کنترل ابولا ویروس Reston در حیوانات خانگی

هیج نوع واکسن حیوانی در برابر RESTV در دسترس نیست. تمیز کردن معمول و ضد عفونی مزارع خوک و یا میمون با هیپوکلریت سدیم و یا دیگر مواد پاک کننده باید در غیر فعال سازی ویروس موثر باشد.

اگربه شیوع مشکوک شدیم ، محل باید فورا قرنطینه شود. جمع آوری حیوانات آلوده، با نظارت نزدیک از دفن و یا لاشه سوزی ممکن است به منظور کاهش خطر انتقال از حیوان به انسان لازم باشد. محدودیت یا ممنوع کردن انتقال از حیوانات از مزارع آلوده به مناطق دیگر می تواند گسترش این بیماری را کاهش دهد.

همانطور که شیوع RESTV در خوک و میمون باعث عفونت انسان شده­اند، ایجاد یک سیستم فعال نظارت بهداشت حیوانی برای شناسایی موارد جدید در ارائه هشدار زود هنگام برای مقامات بهداشت عمومی دامپزشکی و مقامات بهداشت عمومی ضروری است.

کاهش خطر ابتلا به عفونت ابولا در افراد

در صورت عدم وجود درمان موثر و واکسن انسانی، بالا بردن سطح آگاهی از عوامل خطر عفونت ابولا و اقدامات حفاظتی افراد می تواند تنها راه برای کاهش عفونت به انسان و مرگ باشذ.

با عدم وجود درمان موثر و واکسن، تنها راه برای کاهش عفونت به انسان و مرگ بالا بردن سطح آگاهی از عوامل خطر عفونت ابولا و اقدامات حفاظتی شخصی است .در آفریقا، در طول شیوع بیماری EVD، پیام های آموزشی بهداشت عمومی برای کاهش خطر باید به عوامل متعددی تمرکزکنند:

کاهش خطر ابتلا از انتقال حیات وحش به انسان با جلوگیری از تماس با خفاش آلوده میوه یا میمون و مصرف گوشت خام است. کار با حیوانات باید با دستکش و دیگر لباس های محافظ مناسب انجام شود. محصولات حیوانی ( خون ، گوشت، شیر ) باید به طور کامل قبل از مصرف پخته شده باشند.

کاهش خطر انتقال انسان به انسان در جامعه ناشی از جلوگیری تماس مستقیم یا نزدیک با بیماران آلوده، به ویژه با مایعات آنهاست. از تماس فیزیکی نزدیک با بیماران مبتلا به ابولا باید اجتناب شود. دستکش و وسایل حفاظت فردی مناسب باید در مراقبت از بیماران در خانه استفاده شود. شستن دست ها به طور منظم پس از بازدید از بیماران در بیمارستان، و همچنین پس از مراقبت از بیماران در خانه مورد نیاز است.

در جامعه آلوده به ابولا باید به عموم مردم در مورد ماهیت بیماری و در مورد تدابیر مهار شیوع بیماری از جمله دفن مردگان اطلاعات لازم داده شود. افرادی که از ابولا کشته شده اند باید به سرعت و با خیال راحت به خاک سپرده شوند.

کنترل عفونت در سیستمهای بهداشتی و درمانی

کنترل عفونت در سیستمهای بهداشتی و درمانی شامل:

· رعایت بهداشت دست ها

· رعایت بهداشت سیستم تنفسی

· بکار گیری وسایل محافظ شخصی

انتقال از انسان به انسان ویروس ابولا در درجه اول در ارتباط با تماس مستقیم یا غیر مستقیم با خون و مایعات بدن همراه است. انتقال به مراقبین بهداشتی و درمانی زمانی گزارش شده است که اقدامات مناسب کنترل عفونت رعایت نشده است.

اغلب شناسایی بیماران مبتلا به ویروس ابولا در مراحل اولیه بخاطرغیر اختصاصی بودن علائم اولیه غیر ممکن است. به همین دلیل، مهم است که مراقبین بهداشتی و درمانی بدون در نظر گرفتن تشخیص خود در تمامی کارها ودر همه زمان در تمامی بیماران اقدامات احتیاطی استاندارد را به طور مداوم بکار گیرند. این اقدامات شامل رعایت بهداشت اولیه دست، بهداشت تنفسی، استفاده از وسایل شخصی محافظ (خطر پاشیدن و یا تماس با مواد آلوده) ، اعمال تزریقات ایمن، و شیوه های تدفین امن است.

مراقبین بهداشتی و درمانی در صورت مراقبت از بیماران مشکوک یا تایید ویروس ابولا علاوه بر موارد فوق باید اقدامات دیگری را انجام دهند. اقدامات شامل کنترل عفونت برای جلوگیری از هر گونه تماس با خون و مایعات بدن بیمار و تماس مستقیم بدون محافظت با محیط زیست احتمالا آلوده است. در هنگام تماس نزدیک (در ۱ متر) از بیماران مبتلا مراقبین باید محافظ صورت مثل محافظ صورت و ماسک های پزشکی و عینک استفاده کرده و گان تمیز، غیر استریل آستین بلند بپوشند و دستکش بکار برده، و از دستکش استریل برای اقدامات خاص استفاده کنند

کادر آزمایشگاهی نیز در معرض خطر هستند و نمونه از موارد مشکوک به ابولا انسان و دام برای تشخیص گرفته شده باید توسط کارکنان آموزش دیده و درآزمایشگاه های مناسب مجهز شده انجام شود.